Laatste les & Niagara Falls

Vrijdagochtend was de laatste les voor mij. Het begin van de les heeft de docent me geholpen met het zoeken naar goedkope bedrijven voor het huren van een auto. Maar op een of andere manier lukte het mij niet om dit voor elkaar te krijgen. De rest van de les ging snel voorbij. Aan het einde van de les moest ik weer een paar vlaggen beschrijven. Een kwartier later zou de diplomering beginnen. Iedereen die dan vertrekt krijgt de mogelijkheid om foto's te nemen en een diploma in ontvangst te nemen. Gelukkig stond op mijn diploma nog steeds het level advanced. Maar of ik daadwerkelijk verbeterd ben ten opzichte van de eerste, dat weet ik niet. Sommige klasgenoten vonden het afscheid erg moeilijk en hebben me wel vier keer om een knuffel en kus gevraagd. Ja ja, zelfs ik moest er aan geloven. Sofia, een van de Braziliaanse, wilde me graag nog een keer zien, dus op de dag dat ik vlieg kom ik weer terug naar Toronto. Na deze "happening" zijn we naar het baseballstadion gegaan omdat ik een shirt voor mijn (kleine) broertje wilde kopen, en dat is gelukt. Vervolgens met de tram, die ze hier streetcar noemen, naar een Italiaans restaurant gegaan om te eten met zn zevenen. Dit weekend zou namelijk ook de Mexicaanse vertrekken. Zij was er wel iets langer, maar we gingen met dezelfde mensen om. Het eten was inclusief voorgerecht, ijs en koffie na, erg lekker! In het restaurant hebben we min of meer afscheid genomen. Samen met Sanne, de Nederlandse, heb ik de rest van de avond doorgebracht. Eerst hebben we de St. Lawrence markt bezocht. Hier kun je allerlei verse producten kopen, waaronder vlees, vis, fruit en kaas. Sanne heeft hier eindelijk een stuk Nederlandse kaas kunnen kopen. Wel erg duur. Voor een stuk waar je in NL vier euro voor betaald, betaal je hier bijna tien dollar. Daarna hebben we onze tour vervolgd naar het distillery district. Dit gebied deed me erg denken aan Dublin, waar ik eerder dit jaar was geweest. Via de snoepwinkel, supermarkt en drankwinkel zijn we naar mijn appartement gegaan. In eerste instantie zouden een Colombiaanse en een Mexicaanse komen, maar die gingen het qua planning niet redden. Zo bleef er ruimte om mijn tas in te pakken. Aangezien ik zaterdag de hele dag naar de Niagara Falls zou gaan. Sanne heeft me geholpen met alles naar de tafel sjouwen en ik heb geprobeerd vervolgens mijn tas in te pakken. Voor zover dat kon, want veel spullen heb je tot het laatste moment nodig. Onder het genot van een biertje en muziek via Spotify was mijn tas snel ingepakt. Rond tien uur vertrok Sanne naar haar residentie en ging ik onder de douche.

Zaterdagochtend moesten we om kwart voor negen bij de bus verzamelen. Uiteraard was ik veel te vroeg op bestemming. Maar liever te vroeg dan te laat, want we hebben vandaag een aantal keer lang moeten wachten op een aantal die de tijd waren vergeten. Heel irritant. Ik zou in eerste instantie samen met de Belgische gaan, maar die zei gister heel doodleuk dat ze toch niet ging. En dat ondanks het feit dat ik het nog extra gevraagd had deze week. Een beetje teleurstellend. Maar goed. We vertrokken uiteindelijk een kwartier later en begonnen onze weg naar Niagara on the Lake. Dit stadje ligt aan het einde van de Niagara Rivier. We hadden daar een uurtje om rond te kijken en te lunchen. Eerst liepen we met de guide mee naar de beach. Op dat moment waaide het heel hard en was het niet prettig om daar te lang te blijven. In mijn eentje vertrok ik naar het stadje en heb ik koffie en iets te eten gehaald. Daarna nog wat souvenirwinkeltjes bekeken en toen was het alweer tijd om naar de bus te gaan. Op naar de Niagara Falls. Onderweg maakte ze een stop speciaal voor ons, al denk ik dat ze dat gewoon iedere tour doen, bij een van de dammen. Hier konden we het water zien dat van de watervallen vandaan kwam. Heel helder, maar onrustig water. Met vijf minuten moesten we al weer door en zijn we naar de echte attractie gereden. De eerste activiteit, op de boot om onder de watervallen te komen. Hiervoor moest je betalen en niet iedereen wilde mee. Ik wel, dus moest er een poncho aangetrokken worden, erg charmant. Je had de poncho wel echt nodig want je werd behoorlijk nat. Het enige nadeel was dat de camera dus ook een beetje nat werd. Het water was eigenlijk wel erg verfrissend. Na een half uurtje op de boot vroeg ik een Oostenrijker om samen naar de Tower te gaan. Dat vond hij prima en dus zijn we daar samen heen gelopen. Vanuit de Tower, die het kleine broertje van de CN Tower in Toronto wordt genoemd, kon je de watervallen en omgeving goed zien. Na de Tower hadden we nog ruim twee uur over en hebben we eerst Table Rock bezocht (vanaf hier kun je het water van dichtbij zien en voelen) en daarna weer teruggelopen naar het centrum. Hier zijn veel winkeltjes, kermisattracties en restaurants. Men vergelijkt het met Las Vegas. Ik ben daar nog niet geweest, maar kan me dr wel iets bij voorstellen. Hier hebben we koffie gehaald en iets te eten voor de weg terug. Om iets voor zes moesten we verzamelen en vertrokken we naar de outlet om de anderen op te halen. Ik verkoos de natuur en de watervallen boven de outlet. Rond kwart voor zeven konden we pas vertrekken vanaf de outlet, omdat ze de tijd waren vergeten .. Rond acht uur waren we terug in Toronto. Iedereen vond zijn eigen weg. Ik had zin in een ijsje, dus ben een station eerder uitgestapt en ben een ijsje gaan halen. Kwart voor negen was ik thuis, moe maar voldaan. Ik heb nog wat dingetjes gedaan en lig nu gedouched en wel in bed. Welterusten en tot de volgende keer!